Zaterdag 1 april, ’t Huiken, Elburg. Dit is waar het allemaal heeft voorgevallen. Een dag die men zich nog lang zal herinneren.
Afgelopen week heeft het 1e team van Elburg zich voorbereid op de kampioenswedstrijd tegen Joure 1. Beide teams hadden de promotie naar de eerste klasse weten te bemachtigen, maar nu kwam het erop aan wie zich mocht kronen tot kampioen. Elburg stond 2 punten voor op Joure, en vanwege de eerdere overwinning op deze ploeg mocht Elburg zelfs met 5 punten verschil verliezen om toch bovenaan te blijven. Meerdere jeugdteams en ook het 3de en 2e team wisten de kampioenstitel te bemachtigen, nu alleen 1 nog. De wedstrijd zou de kers op de taart van het zaalseizoen zijn.
De dag begon al feestelijk met een prachtige ballonnenboog bij binnenkomst en mooie spandoeken met daarop sponsoren en aanmoedigende teksten in de zaal. Overal hingen slingers en ballonnen en er was zelfs een feestvak gecreëerd. De tribune was vol en de spelers waren klaar voor de strijd. Vlak voor de wedstrijd begon, werd het publiek verrast toen alle lichten plotseling uitgingen. De nieuwe penningmeester van Elburg, Alinde van Engelen, stond opeens in de spotlight en kondigde de spelers van beide teams en de scheidsrechter aan, die opliepen in het licht van de schijnwerper.
Vervolgens gingen de lichten weer aan en begon de wedstrijd. De teams waren aan elkaar gewaagd en gingen gelijk op. Maar, vlak voor rust wist Joure 1 de voorsprong te vergroten naar 6-9. In de tweede helft bleef Joure haar voorsprong houden. De slotfase begon met een schot van Joure dat leidde tot de 11-16. Een paar minuten voor tijd gebeurde het, Joure maakte er 11-17 van. De bank en het publiek van Joure maakten lawaai en het publiek van Elburg viel stil…
Rik Westland hield nog altijd hoop en maande het publiek tot aanmoediging. Deze geslaagde actie leidde tot de eindstrijd. Corné Prins scoorde de 12-17 en iedereen van Elburg laaide weer op. Joure volgde al snel weer met een tegendoelpunt en de stand was 12-18. De spanning was om te snijden. Elburg begon weer vaart te maken in de aanval, maar raakte vervolgens de bal kwijt. Gelukkig werd de bal snel onderschept waardoor Elburg weer door kon. Het was op dit moment dat Etiènne uit de Fles een ongelooflijke beslissing maakte. Het was misschien wel de laatst mogelijke aanval. Ging hij voor het schot met mogelijkheid tot balverlies, of ging hij veilig spelen om dichterbij uit te komen? Hij stond op een flinke afstand en schoot… bam, raak!
Het gejuich van Elburg galmde door de zaal. Een paar seconden later klonk het eindsignaal. Stand: 13-18, Elburg 1 was kampioen! Meerdere mensen van Elburg stormden het veld op en er werd geschreeuwd, gelachen en ja, ook gedanst. De spelers van 1 en 2 kregen medailles en de trainer van 1, Jackie de Vries, werd op schouders gedragen door de gebroeders Westland.
Voor Danique en Etiènne uit de Fles was deze laatste zaalwedstrijd extra bijzonder, aangezien zij na dit seizoen zullen stoppen. Het is een prachtige prestatie om op het hoogtepunt te stoppen, iets waar veel spelers alleen maar van kunnen dromen. Jullie hebben dit zeker verdiend! Danique en Etiènne, jullie kunnen trots zijn op deze spectaculaire afsluiting van jullie zaalcarrière! We gaan jullie missen in de zaal, maar we zijn verheugd om jullie nog een laatste keer te zien schitteren op het veld!
Na het gezamenlijk opruimen en een heerlijke warme douche, werd er verder gefeest in clubhuis 't Vak Apart. KV Elburg had de sfeer goed te pakken en het feest ging door tot in de late uren. Nog lang na deze nacht zullen de volgende woorden weerklinken: \"WIJ ZIJN KAMPIOEN, WIJ ZIJN KAMPIOEN!\"